امروز صبح رفته بودم دنبال کارای دانشگام
از 8 صبح با دوستم جلو در اتاق مسئول آموزش واستادیم تا بیاد
8:45دیدم خبری نیست رفتیم به همکارش میگیم ایشون کی تشریف میارن
_: نمی دونم هنوزکه نیومده
ساعت شد 10 خبری نشد و تلفن هم اختراع نشده که بپرسه کی میاد
ساعت 11 خانومه همکار: امروز نمیان مسموم شدن
جالب اینجاست که ایشون طلبکار هم شدن که چرا از روز قبل هماهنگ نکردین که ببینین ایشون هستن بعد بیاین ،چهارشنبه که ایشون تشریف داشتن باید زنگ میزدید ببینید شنبه هستن یا نه
یکی نیست بگه که مگه از چهارشنبه خبر داشته که صبح شنبه قراره مسموم بشه
دیروز همه چی خوب برگزار شد و من راضی بودم انتظار ایراد بیشتری و داشتم
البته ایراد گرفتن ولی از تئوریکارم
از بخش عملی ایرادی نگرفتن و بنده الان خرسند و شادم
امروز باید برم و به مدت یه هفته ایی نیستم
بای بای دوستای خوبم
این روزا خیلی سرم شلوغه از صب که بیدار میشم مشغولم تا آخر شب که می خوابم
باورم نمیشه دو روز دیگه راحت راحت میشم
یعنی پست 125 میام و از راحتیم می نویسم؟؟؟؟
واسم دعا کنینننننننننننننن یکشنبه باید برم و کارایی که واسه پروژه نهاییم انجام دادم و تحویل بدم
الان دیگه مراحل آخری لباسام و طراحی هامه
حساس خفگی
احساس پوچی
احساس کسی که کاری از دستش بر نمیاد و فقط نظاره گره
مشکلاتی که هیچ راهی واسه شون پیدا نمیشه
زندگی که روز به روز سخت تر میشه
آینده نا معلومی که هر چی بهش فک میکنی تاره
و آخرش آدمی که دوست نداره نا شکری کنه
اینا حسایی هستن که از صب که بیدار میشه ولش نمیکنن